Çocuklarda Konuşma Bozukluğu (bebeksi telaffuz)

Okul çağı çocuklarının konuşma bozukluğunda Ailenin Dikkat Etmesi Gereken Davranışlar

Yapısal bozukluk ve duygusal çatışmaya dayalı olmayan konuşma bozuklukları ailenin özverisiyle düzeltilebilir. Anne baba bu çalışma esnasında sevecen ve sabırlı olmalı hatalı seslerin birden düzeleceğini düşünmemelidir.

Aile çocuğun ağız, dudak, dil organlarındaki kasları çalıştırma alıştırması yaptırmalıdır. Bunun için çocuk sakız çiğneyebilir, dudak kaslarını çalıştırmak için üfleme çalışması, dudaklara bal sürerek dudak yalama çalışılması, a-o harfleriyle ağız yuvarlama hareketleri, diş takırdatma hareketleri yapabilir.

Aile çocuğun gün içinde hatalı çıkardığı sesleri tespit ederek içinde bu seslerin bulunduğu kelimelerden oluşan bir listeyi çocukla beraber hazırlayarak çocuğun listedeki kelimelerden haberdar olması sağlanabilir. Yanlış okunan kelime doğru telaffuz edilerek okunur ve çocuğun dikkati doğru sese çekilir. Çocukla beraber, hatalı çıkarılan seslerden ve kelimelerden oluşan bir paragraf hazırlanır, önce çocuk okur sonra aile doğrusunu okur, çocuk tekrar okuyarak kendi yanlışlarını işaretler. Burada amaç çocuğun doğru sese dikkatini çekmek ve doğru telaffuz etmesini sağlamaktır.

Çocuk ve aile ayna karşısına geçerler, önce aile çocukla beraber hazırlanan kelime listesinin doğrusunu okur, sonra çocuktan okumasını ister, çocuk ebeveyninin ağız hareketlerine (ağzının hatalı sesi çıkarırken aldığı şekle dikkat ederek) bakarak doğrusunu çıkarmaya çalışır, hem doğrusunu hem yanlışını telaffuz eder, çocuk hem doğru sesin hem yanlış sesin farkını görür.

Çocuk okul ders kitaplarından  okuma çalışması yaptırılabilir. Aile, çocuğun yanlış çıkardığı seslere ilgisini çekerek, çocuktan yanlış okuduğu seslerin altını çizmesini isteyebilir. Bu ödevleri birde anne baba yanlış okuyarak, her yanlışta çocuğun parmağıyla masaya vurması isteyebilir, sonra doğru telaffuz etme çalışmasına geçilebilir.

Çocukla beraber oluşturdukları kelime listesiyle ilgili resimleri beraberce toplayarak bir dosya oluşturulur. Aile bu resimlerle doğru sesi çıkarma çalışması yaptırabilir.

Aile çocuğa evdeki rutin işlerde de görev vererek, bu işleri yaparken çocuğun hatalı çıkardığı sese dikkati çekilebilir.

Alıştırma cümleleri  tekerlemeler olabilir. Alıştırmalar çocuğun anlayabileceği gibi tane tane ve normal ses düzeyinde olmalıdır

Bu çalışmalar yapılırken çocuğu sıkmamak, onun hoşuna gidecek ortamlar yaratmak ve çocuğu ödüllendirmek çok önemlidir. Bu mesafe iyi ayarlanmazsa çocuk çalışmadan sıkılıp hiç konuşmama yolunu da seçebilir. Aile çocuğa sabırla yaklaşmalı, çalışmalarda aceleci olmamalı ve hemen sonuç bekleme gayretine girmemelidir.

Çocuktan aynı şeyi defalarca tekrarlamasını istemek çocuğu sıkar, konuşmaya ilgisini azaltır ve çocuk sorulan sorulara cevap vermez. Başarıya ulaşmak için her sözü tam değeri ile seslendirmeye ve acele etmemeye özen gösterilmelidir.

Çocuk gün içinde konuşma sırasında veya bir istekte bulunurken yanlış telaffuzunda anne-babanın çocuğun isteğine cevap vermeyeceğini belirtmesi ve bu yaptırımında sabırla uygulanması ile pekiştireç oluşturarak çocuğun dikkatinin uyarılması sağlanabilir.

Çocuk doğru sesi kelime içinde de çıkarmaya başladığında hemen alıştırmalar sona erdirilmemeli ve çocuk takip edilmelidir.

Çocuklarda Konuşma Bozukluğu (bebeksi telaffuz)” hakkında 2 yorum

  1. On yaşındaki çocuğumun bebek gibi konuşmayı bırakmasını nasıl sağlayabilirim?
    Çocuğum 5. sınıf öğrencisi ve hala bebeksi konuşmaya devam ediyor bir türlü vaz geçiremiyoruz. Arkadaşları arasında alay konusu oluyor ve onu ciddiye almıyorlar.

    • Merhaba,
      Çocuklarda olgunlaşmayan davranışlar gözlemlediğimiz zaman atmamız gereken bazı adımlar vardır:
      Çocuğun gelişiminde herhangi bir gecikme olup olmadığını belirleyiniz,
      Bebeksi davranışın amacını anlamaya çalışın ve hedeflerine ulaşmak için alternatif yollar öğretin. Örneğin, eğer çocuğun amacı dikkat çekmekse, dikkatinizi nasıl uygun bir şekilde çekeceğini öğretin.
      “Bebeksi davranışın” sizi etkilemediğinden emin olun, ancak “büyük çocuk” konuşması ve davranışında onu ciddiye alın ve bunu ona hatırlatın.
      Bebeksi davranışın altında yatan nedenleri ele aldığınızdan emin olun. Artık “küçük” olmadığında onu fazla sevmeyeceğiniz duygusuna kapılıyor olabilir, onu her zaman seveceğinizi açıklayın
      Empati kurmak “çocuk olmak” zor ve kafa karıştırıcıdır; Onun sıkıntılarını ele alırken lütfen bu yönde çaba harcayın.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir